Noord Thailand

Weer een nieuw stukje over onze avonturen in Noord Thailand. Veel leesplezier.

Eenmaal terug in Thailand gelijk een enorm verschil in de wegen. Stukke beter dan in Laos. Waar je goed op moet letten is dat je niet van je sokken gereden wordt aangezien ze hier weer links rijden, dus was weer ff schakelen haha.

We zijn hier in Chiang Rai begonnen. Hier was oa de White Tempel te zien. Echt een super mooie tempel en helemaal (zoals de naam al verklapt) wit natuurlijk. Je loopt eerst door de gemaakte "hel" en dan loop je door naar de "hemel". Waarna je een wens kan doen en deze in een wensboom kan hangen. Vervolgens zijn we Black house geweest. Het is een soort van tempel complex van verschillende gebouwen met daarin allerlei huiden en hoorns van machtige dieren uit verschillende landen, zoals enorme krokodillenhuiden uit Australië, ijsberenhuid, olifantenbotten en verschillende hoorns van beesten. Het complex is gemaakt door dezelfde architect als de white tempel maar dan van hout geïmpregneerd met zwart spul tegen houtworm (vandaar de naam black house). Later zijn we naar het noordelijkste puntje van Thailand geweest tegen Myanmar aan (Mae Sai). En daar hebben we ook verschillende soorten vruchtenwijnen geproefd, en gekeken naar een edelstenen fabriekje. Waar overigens maar 1 iemand bezig was met een diamanten ring te maken ivm Thais nieuwjaar. Daarna zijn we doorgereden naar de Golden Triangle, het drielandenpunt van Thailand, Laos en Myanmar. Hier werd vroeger veel aan opiumhandel gedaan. Tevens wat me opviel was de mist/smog die we onderweg tegenkwamen. Maar dat bleek rook van vuur te zijn dat in Myanmar wordt aangestoken om zo de velden (waar vroeger opium groeide en nu wat anders) vruchtbaar etc te maken.

Savonds hebben we heerlijk lokaal gegeten op de nachtmarkt. Het ziet er zegmaar eruit als een groot terras met kraampjes er omheen met allerlei gerechtjes. vooral Thaise lokale gerechten (voor 1,5 euro), maar Lieke was toch stiekem ook fan van de sushi. Je kan daar niet all you can eat sushi eten, maar als je zou willen kom je nog niet boven de 10 euro uit om je bomvol te eten met sushi.

Ook hier, en zoals overal in Azië, roepen ze: "Do you want a massaaaaagee" als je ooit in Azië geweest bent weet ik zeker dat dit stemmetje je bekend voorkomt.
In Chiang Rai hebben ze ook een massagesalon die amPORN massage heet, wat zou je daar toch kunnen krijgen...?

Een opvallertje is ook de hoeveelheid goudverf die er wordt gebruikt bij het beschilderen van de tempels. Als je hier een leverancier van goudverf bent dan heb je het niet slecht om al die tempels bij te houden.

Vanuit Chiang Rai hebben we geprobeerd om een visum voor Myanmar te regelen. Dit was een van de grootste uitdagingen die we tot nu toe hebben meegemaakt. Waar onder andere onze flexibiliteit, aanpassingsvermogen, helder blijven denken, doorzettingsvermogen en vooral geduld werd getest. Allereerst dachten we och dat lukt wel ff beetje googlen en dan komt dat wel goed. Niet dus... ja het kan heel simpel als je fatsoenlijk internet hebt, een creditcard van een andere bank dan de rabobank en flashplayer op je telefoon om een pasfoto precies in de juiste formaat te maken zodat ze hem accepteren op die website. Of tegen een onredelijke service fee van 120 dollar exclusief kosten voor het visum zelf. Of 8 dagen wachten, 8 dagen paspoort kwijt en 100 euro betalen. Dus na 10 keer online via de website van Myanmar proberen (elke keer opnieuw een hele waslijst met gegevens invullen) met mijn en Lieke dr creditcard, wat niet werkte, nagevraagd bij verschillende mensen maar werkte allemaal niet. Dus toen kwam de tijdsdruk naar boven want we hadden maar 2 weken visum voor Thailand en als we het niet via internet konden regelen was er nog een laatste optie en dat was dat we naar de ambassade van Myanmar in Bangkok moesten. Dus veel van het noorden van Thailand missen. Maar weinig keus, of we moesten Myanmar overslaan maar dat is ook zonde. Dus toen besloten we maar om naar de ambassade te gaan in Bangkok. En de volgende ochtend werden we wakker en het eerste wat ik deed was op mn telefoon kijken en wat bleek, het was ons pap via de creditcard van Tanja gelukt om het visum te regelen (nogmaals super bedankt!) En John en Kees ook bedankt voor het proberen!

Dus in plaats van naar Bangkok zijn we naar Lampang gegaan met de green bus. Dat is een luxe bus voor nog geen 6 euro, 5 uur reizen inclusief koekjes en water. Voordat we vertrokken heb ik nog 2 pillen gekocht bij de busticket verkoop, eentje aan lieke gegeven en heb de hele reis geen last van dr gehad, goei slaappilletje, haha.

In Lampang naar wat tempels geweest, ook eentje met een liggende boeddha. Is ook wel een keer leuk om te zien. Want iedere houding van de boeddha heeft weer een andere betekenis. Vervolgens even bijgekomen op een kamer met airco (meestal hebben we alleen een ventilator), hoeveel fitter je wordt van wat koelte is echt heerlijk af en toe.

De dag erop afgezet door de mensen van het guesthouse op het station en naar Sukothai gegaan. Ook hier rijden de bussen niet precies op tijd, dus altijd spannend of die nog komt. Lieke vond het pilletje wel goed werken dus had er gelijk nog wat extra gehaald. Heel gezellig met haar in de bus, zodra ze zit, valt ze in slaap haha. Maar ach, in ieder geval beter dan elke keer een zakje vullen...

Niet typisch Thais maar in alle Azië landen hoef je bijvoorbeeld in een tuk tuk geen gordel te dragen, zitten er in bussen soms geen deuren, en zijwaarts zitten boeit allemaal niks. Nu moet ik zeggen dat we laatst in de bus zaten en de buschauffeur ineens stopte langs de kant en tegen iedereen zei dat iedereen zn gordel even vast moest maken omdat er een politie controle aan kwam. Eenmaal voorbij die controle stopte die weer om ff te zeggen dat de gordel weer los mocht haha.

Een tussendoorse opvaller is de weinig oog voor detail. Alles is vies, oud, half kapot, geroest of met deuken, zolang het nog maar rijdt of functioneel is is het goed. Ook pluggen ze alles in bij een stroompaal langs de weg, beetje hoekie foekie praktijken niet echt waar een elektriciën aan te pas is gekomen. Daarnaast hangen er sommige stroomdraden op hoofdhoogte (of ik ben gewoon lang). Soms denk ik echt van maak het gewoon netjes, de helft van de dag zitten de meeste mensen toch maar te luieren achter hun kraam, dan kunnen ze het toch ook mooi maken...

Verder had iemand had ons verteld dat green curry de minst hete curry was, dus ik die bestellen en non de jus ik zweette me kapot dus vroeg me echt af hoe heet de red curry en yellow curry waren. Las ik even later op internet dat de green curry de heetste thaise curry is, haha. Mja ach nu heb ik er wel dubbel plezier van gehad. Een avondje heet in het mondje is de volgende dag heet uit het kontje haha. Om de proef op de som te nemen had ik de dag erop de red curry geprobeerd. Hij was iets milder in de mond maar vele malen pittiger uit de k...

Na twee dagen mooie oude ruïne tempels van Sukhotai gezien te hebben, zijn we doorgereisd naar Chiang Mai. Hier hebben we het Thaise nieuwjaar (Songkran) gevierd. Jaja alweer een nieuwjaar, we blijven maar nieuwjaar vieren haha. Dit nieuwjaar is wel wat anders dan ons nieuwjaar of het chinese nieuwjaar. De moderne Songkran wordt ook wel "het feest van het water" genoemd omdat gedurende de drie dagen iedereen elkaar nat mag gooien met water. De eerste dag (toen het nieuwjaarsfeest nog niet officieel begonnen was) zijn we naar Doi Supeth geweest, een tempel boven op een berg met een mooi uitzicht. Op de weg terug was de preparty al begonnen ofja we zaten in de tuk tuk en kwamen helemaal doorweekt terug, echt fijn dat de chauffeur ook af en toe stopte als ze langs de weg met emmers water klaarstonden haha. Beetje vervelend was het wel aangezien we er niet echt rekening mee gehouden hadden met de tas, telefoon etc (want het zou de dag erop pas beginnen) maar kan er achteraf wel om lachen.

In de avond hield het langzaam een beetje op en toen zijn we op night safari geweest. Een soort van beekse bergen maar dan in de nacht. Alleen zaten alle gevaarlijke dieren nog wel in een kooitje helaas. De dag erop hadden we twee waterpistolen gekocht (zo'n groot waterpistool had ik in mn kindertijd (of zit ik daar nu nog steeds in?) In ieder geval heb ik nog nooit zo'n groot waterpistool gehad haha) Vervolgens hadden we ons in de menigte gegooid. Echt geweldig! Het kind komt in je naar boven en niet alleen in ons, maar ook in de lokale volwassen mannen en vrouwen. Ons guesthouse lag gelukkig in een rustig straatje maar eenmaal de hoek om (nog steeds een rustig straatje) begon het heel onschuldig met een sproeitje van een waterpistool. Gelijk terug gespoten natuurlijk en toen kwamen we aan op de hoofdstraat. Het was het een groot waterballet. Echt massas mensen met waterpistolen spoten je nat, mensen die emmers water uit de rivier trokken om die vervolgens over je heen te gooien en dan had je nog de emmers ijswater waarvan je nog het meeste schrikt als je die over je heen krijgt. De dag erop dachten we ff wat tempels te kunnen bekijken, met onze waterpistolen in de aanslag maar eens een stukje gaan lopen. Droog aankomen is gewoon geen optie haha. We zijn uiteindelijk in een optocht beland waar boeddha's langskwamen die met heilig water overgoten werden door de lokale bevolking. Die avond gechillt bij het guesthouse en kregen we van iemand een tip om naar een meertje te gaan op zo'n 14km hier vandaan. Toen hij er was geweest was het lekker rustig en kon je in een klein bamboe hutje aan het water ff uit de van drukte ontsnappen. Nja niet dus, leek wel of half Chiang Mai daar heen ging. Wij dachten ff met de fiets te gaan en een beetje door kleine straatjes te fietsen om niet doorweekt aan te komen, maar helaas niet gelukt. Terwijl we op de snelweg aan het fietsen waren kwamen pick up trucks vol met mensen achterop en een ton ijskoud water langs gescheurd om vervolgens een emmer water tegen je aan te gooien. Moet zeggen is best chill als je aan het fietsen bent in de hitte en er dan af en toe een emmer water over je heen gegooid wordt. Alleen de klap van een emmer water kan soms best hard aankomen. Eenmaal aangekomen stond er een dikke rij met auto's en pick up trucks die we konden inhalen met de fiets dus toen we uiteindelijk bij de ingang aankwamen waren we helemaal doorweekt haha. Het blijft grappig dat mensen het leuk blijven vinden om je nat te maken ookal ben je al doorweekt tot op je boxer. Gelukkig hadden we ons nu wel voorbereid en alles helemaal in plastic zakjes gewikkeld en onze zwemkleding al aan. Eenmaal daar binnen was er geen hutje meer vrij en zijn we maar op het gras/ stenen gaan liggen. De weg terug natuurlijk hetzelfde verhaal en dachten we een slimme route gekozen te hebben, helaas hadden we op het laatste moment 1 verkeerd straatje genomen en kwamen we toch doorweekt terug haha.

Moet zeggen de eerste twee dagen beetje schieten enzo is wel echt leuk, de derde dag een beetje ontwijken is ook wel grappig maar de vierde dag is de lol er wel een beetje van af. Vooral als je van die chinezen tegenkomt die dan denken dat ze helemaal cool zijn en zelf een regenjas aantrekken maar wel ons nat spuiten als we met droge kleren en zonder waterpistool rondlopen in een afgelegen straatje. Ook als je dan savonds terug komt en ff droge kleren aantrekt om te gaan eten word je vervolgens weer nat gespoten, dat is een beetje jammer. En je kan verder eigenlijk nergens heen zonder doorweekt terug te komen. Maar goed, nog 1 uitdaging te gaan voordat we naar Myanmar gaan en dat is: droog, zonder emmers water over onze backpacks aankomen op het vliegveld haha.

Dus nu op naar Myanmar!