De levenslessen

Van zware regenbuien tot enorme hete zon, van 5 graden celsius tot minstens 45 graden celsius, van uitgedorde platte landschappen tot bergen met dichte jungles, van vele happy momenten tot enkele bijna dood ervaringen in het verkeer, van prachtige zonsopkomsten tot nog mooiere zonsondergangen, je hebt het hier allemaal in Azië.

Laatste dagen heb ik een beetje stilgezeten en over de reis nagedacht. Tijdens het reizen gaat alles zo snel dat je niet altijd tijd hebt om rustig te genieten, maar nu ik de foto's aan het terugkijken ben denk ik echt, wat een geweldige tijd hebben we meegemaakt.

Inmiddels zijn we meer dan 150 dagen onderweg, hebben meer dan 15.500km gereisd door 7 landen en 3 tijdzones, door middel van zo'n 17 soorten vervoersmiddelen (de benenwagen, bus, trein, boot, mensen die je dragen, quad, vrachtwagen, tuk tuk, thrisaw, vliegtuig, taxi, minivan, metro, fiets, monorail, scooter, paardenkar), op meer dan 50 verschillende slaapplekken geslapen, en meer dan 150 verschillende plekken gegeten, zo'n 6 of 7 zonnebrillen versleten (ben de tel kwijt geraakt haha, daarom koop ik nooit dure zonnebrillen, ze gaan bij mij altijd spontaan kapot) en we hebben 3 soorten nieuwjaar gevierd. We hebben ongeveer een kwart van de tijd in een vervoersmiddel gezeten wat uitkomt op zo'n 37 dagen, wat uitkomt op gemiddeld zo'n 400km per keer. Nu zul je denken, ooh 400km is peanuts, 3-4 uurtjes per keer. Echter duurt 400km in Azië zeker dubbel zo lang dan in Nederland. Naast deze getallenfeitjes zijn er nog een aantal dingen die ik kwijt wil en heb meegemaakt/gevoeld/geleerd/ontwikkeld de afgelopen 5 maanden.

Allereerst lichamelijk, ik ben zo'n 9 kilo lichter geworden en hierdoor is er nog maar weinig van te zien dat ik ooit gefitnesst heb. Een voordeel is wel dat een klein sixpackje zichtbaar is geworden haha. Verder gelukkig geen ernstige lichamelijke problemen gehad, in tegenstelling tot andere mensen die we ontmoet hadden en hun halve lichaam opengeschaafd hadden over het asfalt door een scooterongeluk of gebeten waren door een aap.

Mensen hebben het altijd over reizen en denken dat het allemaal zo eenvoudig is en dat het altijd leuk is, zoals je bijvoorbeeld op de foto's van Facebook ziet. En dat is ook zeker het grootste deel van de reis zo. Maar de kakkerlakken die door je kamer kruipen, de muggen die je elke keer weer lek steken en de schimmel die tegen de muur omhoog kruipt zie je niet. En ook over het mentale deel hoor je niks. Het mentale deel zie ik dan ook meer als de ontwikkelingen/ leerpunten van de reis. Je kan zeggen wat je wilt, maar geloof mij het is een geregel van jewelste. Elke dag moet je plannen en leven met onzekerheid (bijv. komt het mannetje dat je gister betaald hebt je wel halen en dropt hij je niet buiten de stad eruit zodat je vervolgens nog een taxi moet regelen naar je bestemming, wat regelmatig gebeurde). En daarnaast een slaapplek zoeken in de brandende zon met een backpack op je rug, elke dag bekijken wat je de dagen erop gaat doen, elke keer weer op zoek naar een plek om te eten, goed en goedkoop. En dan heb ik het nog niet gehad over het afdingen, heerlijk om straks in Nederland aan de kassa te staan en wetende dat er niks van de prijs afgaat en er geen toneelstukje gespeeld wordt dat de prijs opblaast. Moet zeggen dat het soms ook wel leuk is om af te dingen en te kijken hoe ver je kan gaan en het te zien als een spelletje, maar dag in dag uit bij elk ding wat je doet afdingen is echt vermoeiend. En dan hebben we natuurlijk ook de taalbarrière. Opzich niet erg om Engels te praten maar de mensen in Azië kunnen lang niet allemaal verstaanbaar Engels praten. de ene keer zeggen ze bijvoorbeeld 20.000 maar bedoelen ze 2.000 waardoor het vaak met handen en voeten moet. Andere skills die ik verder ontwikkeld heb zijn bijvoorbeeld plannen maar ook flexibel zijn, omgaan met tegenvallers, vervolgens snel schakelen en besluiten maken. Enkele voorbeelden zoals in eerder genoemd in mn andere blogs is het lastige verkrijgen van een visum in Myanmar, tijdsdruk met verlopen van diverse visums, deadline vliegtickets en dus overnachten als een zwerver op het vliegveld. En uit mijn ervaring kan ik zeggen dat als je een dag niet gepland of ingelezen hebt je altijd duurder uit bent. Een andere skill die ik verder ontwikkeld heb is out of the box denken. Bijvoorbeeld: lukt het onderhandelen niet door de prijs te laten zakken, vraag dan iets extra's wat ze toch in hun shopje hebben liggen voor dezelfde prijs, bijvoorbeeld een keer wilde ze met de kamerprijs niet 10.000 zakken onder de 150.000 per nacht mja toen vroeg ik of ze 1 nacht gratis konden doen en dat was wel mogelijk dus uiteindelijk betaal je dan nog veel minder. Een ander voorbeeld van out of the box is geen klamboe kunnen ophangen en dan zelf maar wat fabriceren met een touw gespannen door de kamer. Je moet roeien met de riemen die je hebt. En dat is niet veel. Kun je het jezelf voorstellen om te leven met minder dan 0,5m3 aan spullen en te slapen in kamers waar de schimmel tegen de muur omhoog kruipt? Het besef dat je maar weinig nodig hebt dringt wel echt door na zo'n reis. Niet alleen mijn eigen beetje spullen maar ook het zien van armoede bij andere mensen. Regelmatig koude douches dat je zo blij bent dat je een keer een warme douche hebt. Kun je je dat voorstellen in Nederland? Een keer per week een warme douche? En wat dacht je van de echt arme mensen hier, heb regelmatig mensen zich zien wassen in de rivier, die hebben niet eens een douche.
En wat dacht je van de hygiëne bij het eten. Ooit gedacht dat ik een gerecht geserveerd zou krijgen in een restaurant waar een haar in zit en de vliegen op zitten en daar niks van zeg en opeet alsof het normaal is? Ja, dat gebeurde hier ook.
En een stapje luxer, wat denk je van internet? In Nederland geen probleem, overal waar je komt hebben mensen wifi en ben je bereikbaar, maar in Azië is dat soms wel anders. Regelmatig hebben ze wel "wifi" maar geen internet, of zo langzaam dat het een minuut duurt om bijv. 1 whatsapp berichtje te sturen en een website laden, ho maar. Wat het vervolgens ook lastiger maakt om dingen uit te zoeken. Het maakt het dan soms ook wel weer uitdagender en leuker om het wiel zelf opnieuw uit te vinden, maar niet altijd eenvoudig. Een 40 uur durende werkweek is er niks bij. Nou is het voordeel wel dat backpacken enorm leuk werk is haha. Nadeel is dat er geen geld binnenstroomt alleen uitstroomt...
Iets anders wat je van te voren niet kan voorstellen is dat alles gaat wennen. De speciaalheid gaat er van af. Als we nu naar een tempel gaan die wat kleiner is denk ik van "oh, leuk maar heb vele mooiere gezien". Terwijl in het begin bij elke tempel het echt was van "WOW vet dat heb ik nog nooit gezien!". Ook nu hebben we gekozen om een vulkaan in Lombok niet te bekijken omdat we de vulkanen Ijen en Bromo op Javs al gezien hadden die vele malen mooier zijn. Ik raad, na mijn eigen ervaring, aan om vaker en dan kortere periodes te gaan reizen. Dat houdt de speciaalheid beter vast. Dat is ook een van de redenen dat we ons ticket niet verzet hebben. We gaan liever volgend jaar terug naar bijvoorbeeld de Filipijnen.

Waar we ook last van hadden (wat overigens lijnrecht tegenover het verdwijnen van speciaalheid staat) was de gedachte dat we over een maand al naar huis zouden gaan. Ja je leest het goed, EEN MAAND van te voren. De meeste van jullie zullen denken wat een onzin, maar alles moest vanaf toen sneller en gepland worden. Het werd soms een soort van gedwongen reizen, omdat er nog zoveel te zien was (en we een visumprobleempje hadden), terwijl dit in werkelijkheid wel mee viel. Maar de gedachte dat we naar huis moesten maakte ons al vroegtijdig misselijk.

Verder kan je in Azië leven als een koning. Ten eerste ben je in de meeste landen al miljonair qua geld eenheden. Maar buiten dat om, kun je met wat gespaarde euro's ook echt leven als een miljonair. Echter went de gedachte dat iets (relatief gezien) duur is zo snel dat we niet zo vaak als koning en koningin geleefd hebben. (Op die keer na als cadeautje voor Lieke met een Jacuzzi en sauna op de kamer op de bovenste etage met eigen privé tuin, maar dat terzijde haha). Maar wat ik daar dan ook weer uit geleerd heb is dat je ook goedkoper op leuke plekken kan komen. Zo is een kamer al snel de helft goedkoper per nacht als je geen airco en/of warme douche neemt. Maar dan kun je nog wel gebruik maken van een eventueel zwembad en andere faciliteiten van de slaapplaats. En ach, we hebben geslapen bij mensen thuis op een harde plank bedekt met wat stro, dan is elk matras daarna beter en leer je de kleine dingen in het leven echt waarderen.

Heb echt een top tijd gehad afgelopen 5 maanden met Lieke en nu ik de foto's aan het terugkijken ben dringt het langzaam pas echt door hoe mooi de wereld wel niet kan zijn!